نام شهر دلفان استان لرستان بر مجموعه‌ای از طوایف غرب ایران اطلاق می‌شود و دلفانی‌های تبعیدی به مازندران، قزوین و خراسان در زمان پهلوی اول نیز از این دسته‌اند. خوب است بدانید که دلفان به شهر مفرغ شهرت دارد و از تپه‌های تاریخی آن آثار مفرغی فراوانی پیدا شده است که گواه بر تاریخی بودن این منطقه است. شهر دلفان استان لرستان با ساکن شدن طایفه نور علی در این منطقه شکل گرفت و به تدریج به جمعیت آن افزوده شده است، سپس در سال ۱۳۴۳ ساختمان شهرداری در شهرستان دلفان تاسیس شد و شهر بودن این منطقه به رسمیت شناخته شد. امروزه با گشت و گذار در این شهر جذاب، هم می‌توانید از طبیعت سرسبز اطراف آن لذت ببرید و هم با تماشای آثار باستانی این منطقه با فرهنگ و قدمت آنجا بیشتر آشنا شوید. مردم شهرستان دلفان لرستان به لهجه‌ی لری و لکی صحبت می‌کنند و عموما به کار کشاورزی و دامداری مشغول‌اند. این دیار با طبیعت بکر و جذاب خود به عنوان یکی از دیدنی های لرستان شناخته می‌شود که طرفداران بسیاری دارد. شهرستان دلفان در منطقه‌ای نیمه کوهستانی قرار دارد و چندین دره آبرفتی و دشت پهناور در حومه‌ی آن به چشم می‌خورد که طبیعت‌دوستان بسیاری را شیفته‌ی خود می‌کند.
روستای سرمرنگ
روستای سرمرنگ ، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان دلفان در استان لرستان ایران است.روستای نمونه گردشگری سرمرنگ شهرستان دلفان در دهستان میربگ جنوبی و ۵۵ کیلومتری جنوب غربی شهر نورآباد و شمال استان لرستان واقع شده است. شغل اکثر ساکنین این روستا کشاورزی و دامداری است.
راه باستانی تنگ گاوشمار در شهرستان دلفان، روستای میریگ جنوبی، محله تنگ گاشمار واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۳ شهریور ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۱۰۰۱۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. یکی از راههای باستانی لرستان که نشانه‌ای روشن و دقیق از پیشینه کهن و درخشان ایرانیان در دوره های مختلف تاریخی برای ساخت راه و جاده است، راه باستانی تنگ گاوشمار در شهرستان دلفان از توابع استان لرستان است. راه باستانی تنگ گاوشمار یکی از محورهای ارتباطی باستانی ایران است و بخشی از راه شاهی معروف بین همدان و شوش بوده که در گذشته‌های دور ارتباط دو پایتخت زمستانی و تابستانی هخامنشیان را میسر می‌کرد. نقطه شروع راه باستانی تنگ گاوشمار از طریق دره گنجنامه همدان شروع و پس از گذر از دشت تویسرکان – نهاوند و دلفان از طریق تنگ گاشمار به کوهدشت – پلدختر و سرانجام به دشت خوزستان می‌رسد.
تپه سیکوند نورآباد مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان است و در شهرستان دلفان، روستای سیکوند واقع شده است. تپه سیکوند در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۳۰۵۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. تا قبل از سال ۱۳۵۶ خانه‌های مردم روستای سیکوند به صورت مارپیچی روی تپه سیکوند واقع شده بود که به منظور حفاری و اکتشافات باستان‌شناسی در این سال از سکنه خالی شد. برخی تپه سیکوند را بقایای دژ سیک ی ووتیش که در سنگ‌نبشته بیستون به آن اشاره شده است می‌دانند.
آبشار سوله نورآباد در دامنه مهراب کوه همواره از سوی مردم بومی منطقه به عنوان یکی از جاذبه های بکر مورد استقبال قرار می گیرد، جاذبه ای که نیازمند است با معرفی هر چه بیشتر زمینه جذب گردشگران از جای جای کشورمان فراهم شود.دسترسی به این آبشار از مسیر زالی چند کیلومتر مانده به نورآباد؛ به ترتیب از روستاهای فرهادآباد، معصوم آباد، چراغ آباد، یوسف آباد، دم باغ، رضا آباد، عزیز کشته، گردکانه و سرمرنگ گذشته و پس از چند کیلومتر راهپیمایی به سمت کوه به آبشار سوله می رسیم.این آبشار در ارتفاع متغییر بین ۱۶۱۰ تا ۱۶۲۰ متر از سطح دریا قرار دارد.ارتفاع تقریبی آبشار از سطح زمین های اطراف بالغ بر ۵۰ متر به صورت پلکانی از شکاف دره ای طولانی از کوه سرازیر می شود. عرض تاج بر اساس رسوب گذاری مسیر آب متغیر تا ۶ متر به نظر می رسد.
پل گرمابه مربوط به دوره ساسانیان است و در شهرستان دلفان، بین نور آباد، هرسین واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۰۸۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این آبشار در کوه ماده گودال و در ضلع شمالی روستای قمش (ایتیوند جنوبی) که یکی از بزرگترین و پر جمعیت ترین روستای شهرستان دلفان است واقع شده است. قمش، روستایی از توابع بخش کاکاوند شهرستان دلفان است که در ۳۵ کیلومتری جنوب غربی دلفان واقع شده است و دارای آثار باستانی و تاریخی بسیاری است. این منطقه همچنین دارای پوشش گیاهی بسیار غنی است و جنگلهای بلوط آن کم نظیر است. این روستا تقریبا دارای ۳۰۰ خانوار و حدودا ۱۵۰۰ نفر جمعیت است. لازم به ذکر است که مسیر دسترسی این آبشار کاملا آسفالت است.
مهراب کوه
مهراب کوه ،کوهی با ارتفاع ۲۴۰۰ متر می باشد که با وجود غارهای تنگ قلا، داله لان، غار باغ سیری جان و ده‌ها غار کوچک و بزرگ دیگر از ایران باستان جایگاهی برای اختفای گنجینه سلاطین و هم چنین محلی برای دامداران رهگذری بوده و همواره حافظ جان و مال مردم دره مهرگان بوده‌است. این کوه افسانه ای می‌تواند مقصد گردشگران بساری باش.ننکته جاالب درباره آن این است که در گذشته این کوه را طلسم شده بشمار می آوردند به دلیل اینکه این کوه بیش از ۷۰ دره و تنگه شبیه به هم دارد.